Woensdag 28 mei, rustdag
Door: Ton
Blijf op de hoogte en volg Ton
28 Mei 2014 | Italië, Montefiascone
Woensdag 28 mei, snipperdag.
Vandaag maar eens even lekker rustig aangedaan na de toch wel vermoeiende dagen van de laatste week. Alleen, nu echt even rust en geen toerist spelen.
De wekker lekker niet gezet en prompt werd ik pas om 08:00 uur wakker. Zal ik mijn rust dan toch af en toe nodig hebben?
De fietskleding maar weer gewassen en de broodnodige normale kleding. Doe ik dat niet dan denk ik dat ik straks in Rome overal voorrang krijg. Nou zit daar natuurlijk wel een voordeel aan, maar er is ook niemand meer die met je wilt spreken.
Na de koffie met croissant op de camping stond mij een aangename verrassing te wachten. Ik had het erover dat ik morgen richting Viterbo zou moeten en dat ik dan eerst weer naar Montefiascone zou moeten klimmen, zoals ik in het vorige verslag al geschreven had. Zij vertelde mij dat als ik een stuk verder langs het meer zou fietsen een afslag zou krijgen waarbij ik ook op de weg naar Viterbo uit zou komen. Zo, is dat mazzel. Scheelt toch weer 6 km klimmen. Langs deze nieuwe weg gaat het ook wel omhoog, maar niet zo steil en hoog als de planning was. En je moet je aan kunnen passen heb ik altijd geleerd, dus dat doe ik nu van harte.
Toch ook even met de fiets dat stukje verkend en het klopte (natuurlijk, ze nemen mij toch niet in de maling) en vervolgens over een onverhard weggetje doorgereden naar een ander plaatsje aan het meer n.l. Marta. Nee geen vrouw maar een heus plaatsje. Hier even wat voor de lunch op een terras gegeten en mijn tweede heerlijk Italiaans ijsje genomen. Dit is eigenlijk best wel leuk. Je gaat dan naar andere dingen kijken dan tijdens het fietsen en wat me opviel is dat op zo'n terras een aantal mannen heerlijk zaten te kaarten en ook een paar gewoon zaten te zitten en te kletsen. En constant komen er nieuwe mensen bij of gaan weer weg. Ze nemen niet eens een kopje koffie. Ja, sommigen aan de toog en die staan binnen twee minuten dan weer buiten. Niemand heeft haast. Ze lezen even de krant of zo. En dat gaat maar door. Dan denk ik eigenlijk zo van: "Zijn die mannen ook allemaal met vroegpensioen? Geen wonder dat Italie ook in een crisis zit." Er is niemand die aanstalten maakt om te gaan werken. Ja, ik heb er een zien werken. De scharensliep. Echt, die zat in zo'n klein Fiatje met opgehoogd dak de scharen en messen te slijpen. Gewoon een beetje stiekem. (zie foto).
Daarna weer op mijn gemak teruggefietst langs het meer en even wat rond gekeken. Toen ik weer bij de tent was had ik de inmiddels droge was binnengegooid en wat gebeurde erna! Ja hoor, het dagelijkse buitje kwam weer over. Waarschijnlijk heb ik gewoon recht op een bui(tje) iedere dag. Gelukkig maar een minuut of 10 maar ik krijg hem bijna dagelijks. Ach ja, als dat alles is qua pech dan neem ik dat op de koop toe. Mag ik nog absoluut niet klagen.
's Avonds nog een lekkere pizza gegeten en alles zoveel mogelijk weer ingepakt om morgen een beetje op tijd te kunnen vertrekken.
Vandaag maar eens even lekker rustig aangedaan na de toch wel vermoeiende dagen van de laatste week. Alleen, nu echt even rust en geen toerist spelen.
De wekker lekker niet gezet en prompt werd ik pas om 08:00 uur wakker. Zal ik mijn rust dan toch af en toe nodig hebben?
De fietskleding maar weer gewassen en de broodnodige normale kleding. Doe ik dat niet dan denk ik dat ik straks in Rome overal voorrang krijg. Nou zit daar natuurlijk wel een voordeel aan, maar er is ook niemand meer die met je wilt spreken.
Na de koffie met croissant op de camping stond mij een aangename verrassing te wachten. Ik had het erover dat ik morgen richting Viterbo zou moeten en dat ik dan eerst weer naar Montefiascone zou moeten klimmen, zoals ik in het vorige verslag al geschreven had. Zij vertelde mij dat als ik een stuk verder langs het meer zou fietsen een afslag zou krijgen waarbij ik ook op de weg naar Viterbo uit zou komen. Zo, is dat mazzel. Scheelt toch weer 6 km klimmen. Langs deze nieuwe weg gaat het ook wel omhoog, maar niet zo steil en hoog als de planning was. En je moet je aan kunnen passen heb ik altijd geleerd, dus dat doe ik nu van harte.
Toch ook even met de fiets dat stukje verkend en het klopte (natuurlijk, ze nemen mij toch niet in de maling) en vervolgens over een onverhard weggetje doorgereden naar een ander plaatsje aan het meer n.l. Marta. Nee geen vrouw maar een heus plaatsje. Hier even wat voor de lunch op een terras gegeten en mijn tweede heerlijk Italiaans ijsje genomen. Dit is eigenlijk best wel leuk. Je gaat dan naar andere dingen kijken dan tijdens het fietsen en wat me opviel is dat op zo'n terras een aantal mannen heerlijk zaten te kaarten en ook een paar gewoon zaten te zitten en te kletsen. En constant komen er nieuwe mensen bij of gaan weer weg. Ze nemen niet eens een kopje koffie. Ja, sommigen aan de toog en die staan binnen twee minuten dan weer buiten. Niemand heeft haast. Ze lezen even de krant of zo. En dat gaat maar door. Dan denk ik eigenlijk zo van: "Zijn die mannen ook allemaal met vroegpensioen? Geen wonder dat Italie ook in een crisis zit." Er is niemand die aanstalten maakt om te gaan werken. Ja, ik heb er een zien werken. De scharensliep. Echt, die zat in zo'n klein Fiatje met opgehoogd dak de scharen en messen te slijpen. Gewoon een beetje stiekem. (zie foto).
Daarna weer op mijn gemak teruggefietst langs het meer en even wat rond gekeken. Toen ik weer bij de tent was had ik de inmiddels droge was binnengegooid en wat gebeurde erna! Ja hoor, het dagelijkse buitje kwam weer over. Waarschijnlijk heb ik gewoon recht op een bui(tje) iedere dag. Gelukkig maar een minuut of 10 maar ik krijg hem bijna dagelijks. Ach ja, als dat alles is qua pech dan neem ik dat op de koop toe. Mag ik nog absoluut niet klagen.
's Avonds nog een lekkere pizza gegeten en alles zoveel mogelijk weer ingepakt om morgen een beetje op tijd te kunnen vertrekken.
-
28 Mei 2014 - 22:47
Annette:
Hallo Ton, weer een leuk verslag, mooie foto's ! Leuk hoor! En wat een heerlijk Italiaans ijs, mmmmm groot gelijk dat je er even lekker van hebt genomen. Heerlijk hé dat Italiaanse leven, heerlijk eten ! Maar morgen weer lekker fietsen. Succes! Grtjs Annette en Jack -
28 Mei 2014 - 23:04
Jacqueline:
Heerlijk hè even een dagje niks doen, mag ook wel hoor na al dat klimmen en dalen.
Morgen als het goed is je allerlaatste fietstocht en dan kan de vlag uit.
Ben echt trots op je schat, lekker nog een paar dagen de toerist uithangen in Rome en dan weer richting Nederland... Zorg wel dat je wat zonnestraaltjes meeneemt uit Italië, de buien mag je daar laten hoor.
XXXX -
28 Mei 2014 - 23:34
Rene Potasse:
Hoi Ton,
Nou wat jij daar ziet zie ik in Nederland ook. Ik zie hier overdag gewoon heel veel mensen in de stad ronddolen en niet aan het werk en dat zijn echt niet allemaal pensionado's......maar ik zal me wel vergissen.
mazzel, René
-
28 Mei 2014 - 23:48
Johan VdP:
Hoi piepeldepoi,
Ton, zet hem op. Dat laatste stukje zal wel pienuts zijn.
-
29 Mei 2014 - 08:49
Polle:
Dag Ton,
Nog succes bij jou laatste 3 echt werkende dagen, nadien genieten van de fiets dagen....
Groeten
Polle -
29 Mei 2014 - 09:08
Jan En Ellen Roovers:
De laatste kilometers zijn in zicht. Geniet er nog van. En dan heerlijk genieten in Rome. Geniet nog van het italiaanse leven. En laat ons ons nog even genieten van je verslagen en foto's.
Groet
Jan en Ellen -
29 Mei 2014 - 10:13
Ron Van Drunen:
Hoi Ton,
Zal wel afkicken worden na deze laatste fietsdag. Je hoeft niet alles wat je in Rome als toerist uitspookt in dag verslagen op te sturen hoor :-) maar ik verwacht toch wel wat mooie foto's van het oude Rome.
Klasse dat je dit gedaan hebt en ons het gevoel hebt gegeven dat we ook mee hebben gefietst door je verslagen en foto's.
Geniet van je dagen in Rome en tot gauw.
Groetjes,
Ron
-
29 Mei 2014 - 10:13
Wilma:
Hallo Ton,
Zitten nu gezellig aan de tafel je verslagen te lezen we zullen het missen, moeten we wat anders gaan verzinnen.
De foto's zijn ook heel leuk als bijlage, het blijft een mooi stuk van Italië . Lekker toch als je zo relax kan zijn, terrasje, krantje, babbeltje maken met de bewoners. Wat vandaag niet af komt is er morgen ook weer een dag :-). Dat zie je in al die Zuid Europese landen terrasjes vol met oude mannetjes, de vrouwen zie je niet die moeten zorgen dat het huis schoon wordt en eten klaar staat voor de mannen na een drukke dag terrasje pakken :D .
Je zal nu wel aardig wat eelt op gelopen (gefietst ) hebben tijdens deze trip dit heeft wel een behandeling nodig als je weer thuis bent. Morgen (vandaag) de laatste kilometers geniet nog van al het mooist en wat je in Roma gaat zien.
Echt bewondering voor je Ton ik vind het met de auto al te ver naar Rome :-)
Succes en de groetjes
Wilma
-
29 Mei 2014 - 20:50
Jan Hermes:
Hallo Ton,
De laatste loodjes wegen het zwaarst, maar niet voor jou denk ik. Als ik je verslagen lees kun je nog makkelijk terug fietsen. Je hebt er nog steeds veel lol in, prachtig man ! Maar nu eerst de triomftocht naar Rome, helaas zonder erehaag, maar darom niet minder heroisch. Je loopt bijna synchroom met de ronde van Italie, die is ook met zijn laatste dagen bezig. Geniet er nog van met volle teugen, je gaat dit nog missen. Of heb je al aan de volgende tocht gedacht....
Groeten van Anneke en Jan.
-
29 Mei 2014 - 23:34
Je Zusje:
Hoi broer, lekker genoten van je rustdag he! Blijkt wel dat je t ook echt nodig hebt!! Het eind komt nu echt in zicht he?! Spannend!,! -
29 Mei 2014 - 23:37
Jose:
Succes voor je volgende rit!! -
30 Mei 2014 - 17:13
Barend Dorchain:
Zo je laatste dag is in zig denk dat je zeer genoten heb van deze weken nu nog wat genieten van de dagen die over zijn en dan terug naar het thuisfond ze zullen wel trots op je zij
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
