Woensdag 21 mei, de 14e fietsdag
Door: Ton
Blijf op de hoogte en volg Ton
22 Mei 2014 | Italië, Farini
Dinsdag 21 mei, de 14e fietsdag.
Vandaag de draad van het fietsen weer opgepakt na de "rustdag" van gisteren. Eigenlijk was dat ook heel betrekkelijk, want ik heb toch een dikke 8 km gelopen in Milaan waarbij het voor mij zomers warm was.
Voor de zekerheid en de komende dagen de remblokken nu maar echt vervangen. Daar waren ze wel aan toe, want ik zag geen groeven meer en ze waren tamelijk ver afgesleten. Ook heb ik o.a. een accu en een oplaadunit bij me om mijn apparatuur tijdens het fietsen te kunnen opladen. Voor mijn Garmin is dat wel heel belangrijk, want waar zou ik zijn zonder... Die laad ik dus zeker iedere dag weer op totdat hij vol is. En gisteren ging dat ten koste van mijn telefoon. Garmin heeft de prioriteit. En zo geschiedde dat mijn telefoon vanmorgen dusdanig leeg was dat hij helemaal uitgevallen was. En dat heeft weer tot gevolg dat de wekker het dan ook niet meer doet! Gevolg, ik werd pas om 07:45 wakker! Eigenlijk te laat, want vandaag zou ik weer een redelijke afstand van 100 km afleggen. Dus mijn normale vertrektijd van 09:00 uur(ongeveer standaard) haalde ik niet. Dan maar iets later vertrekken. Het eerst stuk van een km of 40 verliep nog vrij vlak. En deze keer ook alleen over de provinciale wegen, dus altijd alert blijven. Natuurlijk wel een bakkie koffie gedronken in een plaatsje waar ik doorheen reed. Dat is mijn Red Bull. Maar op een gegeven moment kwamen weer de eerste heuvels in zicht. Op zich wel weer even wennen, want het tempo ligt dan ineens heel anders. Grappig was, dat het begin van die heuvels als het ware langs de zijkant van die heuvels liep waardoor ik km's lang een grote stad in het dal ver weg kon blijven zien. Waarschijnlijk was dat Piazensa. Maar hoe zuidelijker hoe hoger en verder weg ik geraakte. Het was weer wennen maar het blijft toch wel leuk dat klimmen. Alleen had ik op en gegeven moment een stijgingspercentage wat voor mij iets te veel van het goede was. Het eerste stuk heb ik met kreunen en steunen kunnen volbrengen, maar bij een kruising heb ik er toch maar voor gekozen om een stuk om te rijden waarbij ik het gevoel had dat ik normaal kon blijven fietsen. Beter 4 km om te rijden in een lekker tempo dan 2,5 km met een snelheid die meer doet denken aan minder dan wandelen. Je gaat zelf kapot en qua tijd scheelde het bijna niets. A dat omrijden een heel stuk langs een rivier blijven rijden maar dat was ook geniepig. Ongemerkt steeg je toch de nodige meters. Zeker de laatste 10 km waren best wel meer dan "vals plat", en, maar dat wist ik eigenlijk al, de laatste 2 km naar de camping waren echt alleen te volbrengen op de lichtste versnelling. Schakelen was geen optie meer, want dan viel ik stil. Maar deze ene camping in de hele buurt moest ik wel naar toe. Bleek ik de enige gast op de hele camping te zijn. En toen de beheerder vroeg waar ik vandaan kwam moest ik eerst een biertje met hem drinken, want hij vond dat ik dat wel verdiend had. En als laatste had hij ook nog een optie in een klein houten huisje te gaan slapen voor een prijs waar ik bij sommige andere campings al meer kwijt was met alleen een tent. Die optie heb ik dus maar gebruikt en het bevalt me goed. Toen hij ook nog een tafel en een stoel kwam brengen had hij als verrassing ook nog een fles wijn meegebracht die ik vanavond op mocht drinken. Over gastvrijheid gesproken. Deze man wist precies wat dat inhield. Wat zal ik slapen vannacht...
Resultaat;
Gepland; 101 km
Gereden; 104 km
Gemiddeld; 15,5 km/u
Maximum; 57,5 km/u
Geklommen; 1218 m
Gedaald; 755 m
Vandaag de draad van het fietsen weer opgepakt na de "rustdag" van gisteren. Eigenlijk was dat ook heel betrekkelijk, want ik heb toch een dikke 8 km gelopen in Milaan waarbij het voor mij zomers warm was.
Voor de zekerheid en de komende dagen de remblokken nu maar echt vervangen. Daar waren ze wel aan toe, want ik zag geen groeven meer en ze waren tamelijk ver afgesleten. Ook heb ik o.a. een accu en een oplaadunit bij me om mijn apparatuur tijdens het fietsen te kunnen opladen. Voor mijn Garmin is dat wel heel belangrijk, want waar zou ik zijn zonder... Die laad ik dus zeker iedere dag weer op totdat hij vol is. En gisteren ging dat ten koste van mijn telefoon. Garmin heeft de prioriteit. En zo geschiedde dat mijn telefoon vanmorgen dusdanig leeg was dat hij helemaal uitgevallen was. En dat heeft weer tot gevolg dat de wekker het dan ook niet meer doet! Gevolg, ik werd pas om 07:45 wakker! Eigenlijk te laat, want vandaag zou ik weer een redelijke afstand van 100 km afleggen. Dus mijn normale vertrektijd van 09:00 uur(ongeveer standaard) haalde ik niet. Dan maar iets later vertrekken. Het eerst stuk van een km of 40 verliep nog vrij vlak. En deze keer ook alleen over de provinciale wegen, dus altijd alert blijven. Natuurlijk wel een bakkie koffie gedronken in een plaatsje waar ik doorheen reed. Dat is mijn Red Bull. Maar op een gegeven moment kwamen weer de eerste heuvels in zicht. Op zich wel weer even wennen, want het tempo ligt dan ineens heel anders. Grappig was, dat het begin van die heuvels als het ware langs de zijkant van die heuvels liep waardoor ik km's lang een grote stad in het dal ver weg kon blijven zien. Waarschijnlijk was dat Piazensa. Maar hoe zuidelijker hoe hoger en verder weg ik geraakte. Het was weer wennen maar het blijft toch wel leuk dat klimmen. Alleen had ik op en gegeven moment een stijgingspercentage wat voor mij iets te veel van het goede was. Het eerste stuk heb ik met kreunen en steunen kunnen volbrengen, maar bij een kruising heb ik er toch maar voor gekozen om een stuk om te rijden waarbij ik het gevoel had dat ik normaal kon blijven fietsen. Beter 4 km om te rijden in een lekker tempo dan 2,5 km met een snelheid die meer doet denken aan minder dan wandelen. Je gaat zelf kapot en qua tijd scheelde het bijna niets. A dat omrijden een heel stuk langs een rivier blijven rijden maar dat was ook geniepig. Ongemerkt steeg je toch de nodige meters. Zeker de laatste 10 km waren best wel meer dan "vals plat", en, maar dat wist ik eigenlijk al, de laatste 2 km naar de camping waren echt alleen te volbrengen op de lichtste versnelling. Schakelen was geen optie meer, want dan viel ik stil. Maar deze ene camping in de hele buurt moest ik wel naar toe. Bleek ik de enige gast op de hele camping te zijn. En toen de beheerder vroeg waar ik vandaan kwam moest ik eerst een biertje met hem drinken, want hij vond dat ik dat wel verdiend had. En als laatste had hij ook nog een optie in een klein houten huisje te gaan slapen voor een prijs waar ik bij sommige andere campings al meer kwijt was met alleen een tent. Die optie heb ik dus maar gebruikt en het bevalt me goed. Toen hij ook nog een tafel en een stoel kwam brengen had hij als verrassing ook nog een fles wijn meegebracht die ik vanavond op mocht drinken. Over gastvrijheid gesproken. Deze man wist precies wat dat inhield. Wat zal ik slapen vannacht...
Resultaat;
Gepland; 101 km
Gereden; 104 km
Gemiddeld; 15,5 km/u
Maximum; 57,5 km/u
Geklommen; 1218 m
Gedaald; 755 m
-
22 Mei 2014 - 10:51
Rene Potasse:
Hoi Ton,
Ik heb even op routeplanner gekeken. Als je via de snelweg gaat zou je nog kleine 500 km moeten tot Rome, maar fietsend zal dat een kilometertje of 600 worden? Wanneer heb je gepland om daar aan te komen?
Ja gastvrijheid daar hebben Italianen wel verstand van. Grappige slaapplaats ook! Die fles wijn heb je natuurlijk soldaat gemaakt.
later, René -
22 Mei 2014 - 11:44
Jack Naalden:
Hallo Ton,
Wat een mooie impressie van een dag die 's avonds toch wel in de benen voelbaar zal zijn. Dan is zo'n gastvrijheid op de camping de "doping" die je als fietser kunt gebruiken. Je hebt weer mooie foto's bijgevoegd en het Italiaanse landschap heeft nog veel meer voor je in petto in het vervolg van de route. Nog veel prachtige kilometers toegewenst,
groetjes Jack -
22 Mei 2014 - 15:30
Peter Moerland:
Hoi Ton,
Het is mooi dat je het naar je zin hebt en volop geniet van de belevingen onderweg. Na een rust/bezichtigingdag is het altijd weer fijn om op de fiets te zitten en je weg te vervolgen.
Ook ik heb op mijn trip ondervonden hoe behulpzaam en hartelijk mensen kunnen zijn. Het is toch fantastisch hoe die man een fles wijn en een tafeltje aanbied.
Op de provinciale wegen en tunnels blijft het inderdaad oppassen, geef mij maar de rustige landelijke weggetjes, maar ja soms ontkom je er niet aan.
Wij gaan de komende twee weken met de caravan richting de Veluwe, de fiets gaat uiteraard ook mee. Kan ik voor mijn fietstochtje naar Diekirch een beetje oefenen op de heuveltjes van de Postbank.
Groetjes,
Peter
-
22 Mei 2014 - 16:17
Anja:
Nadat je wekker het niet deed, zie je ook wel dat je gewoon lekker blijft slapen dus dat je het ook nodig hebt.
En zo erg is het toch niet een half uurtje later???
Wat is dat leuk zeg dat stalletje,zo zie je maar er zijn ook nog goede mensen.
Ik vind het ook wel goed van je, dat je uitgebreid je verhalen doorgeeft en de foto's
Ik denk dat de brug van 1912 is.
Succes met de volgende dag groetjes je zus -
22 Mei 2014 - 19:34
Je Zusje:
He broer,ziet er weer mooi uit,die bergen!! Maar om erover te fietsen ....pfffff knap hoor!!
Maar t is ook genieten he?! Leuk zeg dat je zo gastvrij ontvangen wordt!! Leuk hutje heb je gekregen...kluuk kluuk voor z'n tent...haha..je hebt er ook lekker in geslapen dus!! Nou succes weer voor morgen. Grs Jose XXX -
22 Mei 2014 - 19:58
Anneke:
He Ton,
Wat ben jij toch een schitterende reis aan het maken. Heel knap hoor wat je doet. Was wel lekker een keer denk je houten huisje. Als je die fles op hebt snap ik het dat je niet optijd wakker werd. Nou we kijken weer uit naar het volgende reisverslag en de mooie foto's.
Groetjes, Jan en Anneke -
22 Mei 2014 - 22:03
Rob En Dory:
Hoi, Ton
Even een berichtje uit Rotterdam, je bent al aardig opgeschoten zien we, en ja gastvrij Italie na Griekenland onze fijnste bestemming, eindelijk ook wat beter weer dat fiets toch wel wat prettiger, leuk op je zo te volgen, we wachten af wat je verder nog gaat meemaken.
Groetjes, Rob en Dory -
23 Mei 2014 - 00:23
Jacqueline:
Was een zwaar dagje voor je zo te lezen, ik dacht dat je het ergste had gehad daar in Zwitserland, niet dusssss.... Wel een hartelijk ontvangst op je privé camping en nog een lekker flesje rode wijn erbij, vandaar dat het vandaag dubbel zó zwaar was, die wijn zat natuurlijk nog in je benen haha...
Je blijft een topper hoor xxxx -
23 Mei 2014 - 08:57
Ron Van Drunen:
Hoi Ton,
zoals al eerder aangegeven vind ik het heel leuk om je verslagen te lezen. Ik vind het ook hartstikke fijn voor jouw dat je nu uitgewerkt bent en deze reis kan maken. Wil je wel bij terug komst in Nederland je oude werkgever even inlichten dat het niet de bedoeling is dat ik nu je salaris ga betalen. Ik heb nu het idee dat jouw werkgever contact heeft gezocht met zijn collega op financien met de mededeling die Ron van Drunen is toch een vriend van Ton Dielissen ? Ja, oke haal dan maar flink wat belasting van zijn vakantie geld af zodat we die Ton kunnen betalen. Ik gun het jouw wel hoor en 1 maand je salaris betalen gaat ook nog wel maar het moet geen gewoonte worden.
Nog veel plezier en goed weer.
Gr.
Ron -
23 Mei 2014 - 18:39
Annette:
Hoi Ton, het klimmen is nu wel erg zwaar hé, heb je nog geen last van zadelpijn? Maar wat leuk dat je zo gastvrij in italië onvangen wordt. Het blijft een super reis, en je ziet veel meer als dat je met een auto een tocht maakt. Nog veel fietsplezier ! Groetjes van Annette en Jack
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
