Dag 7 Maandag 12 augustus 2019

Maandag 12 augustus

Na in Chertsey overnacht te hebben weer redelijk vroeg wakker geworden van de highway die hier vlakbij schijnt te liggen, en de laag overvliegende vliegtuigen. Maar vandaag wilde ik een flinke afstand afleggen omdat er nu langs de route niet zo veel campings liggen.
Gelukkig konden we op de camping een ontbijt in een klein kraampje kopen, dus dat maar meteen gedaan. Ik kreeg echter een baguette zo groot en dik belegd met een Engels ontbijt dat het meteen een combinatie was van ontbijt met lunch!
De route liep nu voor een deel weer verder langs de Theems, door het vrij grote Windsor Park richting Eton, de universiteitsstad. Bij dit park ligt volgens mij ook het gelijknamige park van Charles, maar daar heb ik niets van kunnen zien. Van hieruit liep de route naar Reading, deels nog steeds langs de Theems en daarna door het glooiende landschap. Best mooi, vooral toen ik over een groot landgoed reed waarbij ik een buizerd op een kleine meter voorbij reed. Die zat op een paaltje langs het pad gewoon relaxed naar mij te kijken.
Nu was het wel zaak dat ik op de route diende te blijven omdat mijn Garmin het niet meer deed en ik geen andere kaart bij me had dan het routeboek.Dit is nu dus wel een reis geworden waarin de techniek mij in de steek gelaten heeft. Eerst twee weken voor vertrek mijn laptop met alle informatie betreffende deze reis, vervolgens afgelopen zaterdag mijn Garmin GPS die er mee stopte, vervolgens laadt mijn tablet niet meer op en tot overmaat van ramp nu ook al mijn Iphone die niet meer verder laadt dan 1%!!
Zodoende werd ouderwets kaartlezen de enige optie om de route te volgen. In Reading nog even gestopt en bij zo’n telecomwinkel er iets aan te doen was, maar zij zeiden dat alles oke was.
Vanuit Reaading nu eigenlijk alleen maar langs het Avon & Kennet Canal gefietst over de `towpath’s`. Dat zijn oude jaagpaden waar vroeger de paarden over liepen die de schuiten voorttrokken. Ook kom je heel veel sluizen tegen en `longboats` of `smallboats` tegen. De sluizen worden soms bediend door een sluiswachter, en soms moeten de booteigenaren de sluizen zelf bedienen. Ik ben dan ook even gestopt om te zien hoe dat ging, en toevallig was hier nu een vrouw de sluis aan het bedienen terwijl de man op de boot bleef.Op deze manier kunnen de mensen het hele kanaal door varen over een 80 mijl met ik weet niet hoeveel sluizen. Doordat die towpaths soms zo smal zijn heb ik onderweg waarschijnlijk ergens een tak geraakt die mijn spaakmagneetje van mij fietscomputer afgerukt heeft. Nu had ik dus helemaal niets anders meer dan het routeboek. Maar de afstanden tussen twee aangegeven punten heb ik echt wel nodig om te bepalen waar ik ergens af moet slaan. Gelukkig was ik redelijk dicht bij Newbury, dus daar morgenochtend eerst maar een fietsenwinkel opzoeken om zo’n magneetje op de kop te tikken. De camping voor vannacht stond gelukkig wel goed aangegeven. Daar stonden ook weer de twee Nederlanders, vader en zoon, die zo aardig waren om mij even een sms naar huis te laten sturen om te laten weten dat het met mij in ieder geval goed ging.

Gereden; ong 110 km.