Je bekijkt de reis...
Mijn fietsreis naar Rome
Reisverslag Vrijdag 16 mei. De 10e fietsdag
17 mei 2014
|
Aantal keer bekeken
139
Aantal reacties
9
Hondrich,
Zwitserland
a
A
Vrijdag 16 mei. De 10e fietsdag
Vrijdag 16 mei, 10e fietsdag.
Route van Luzern naar Hondrich (bij Spiez)
Vandaag; geweldig, genoten, gewoon andere route
Ik wist niet wat ik meemaakte vanmorgen. Sinds lange tijd was de tent weer eens droog! Maar daarentegen moet ik wel eerlijk zeggen dat ik vannacht wakker ben geworden van de kou. Om toch een beetje warm te worden maar wat extra kleren op de slaapzak gelegd.
Maar een droge tent inpakken is ook wel fijn. Twee uur nadat de wekker gegaan was, stond ik weer gereed om te vertrekken na een "rustdag". Sneller lukt niet, bijna dagelijks heb ik die twee uur nodig van opstaan tot opstappen.
De geplande route zou mij naar het begin van de Sustenpas brengen welke zou leiden naar de Gotthardpas. De eerste 30 km liepen lekker vlak en met een windje in de rug vlogen die onder de wielen voorbij. Ondanks dat was het best wel mooi zo langs al die bergmeren. Maar toen begon het pas echt. Ik had in een vorig verslag al een keer geschreven dat het fietsen over de fietspaden veel mooier en landelijker is dan langs de autowegen. Zo ook nu, alleen de allereerste klim was denk ik al dik tegen de 10% aan. Dus iedere 100 meter stijg je 10 meter. Dat lijkt niet veel, maar de opritten in Ned bij viaducten zijn max 3 %! Dus ik kon meteen mijn borst nat maken. Wat ook gebeurde. En onderweg naar boven kwam ik een man op een electrische step tegen met daar vooruitlopend zijn hond aan een riem. Een tijdje later, toen ik even stond uit te rusten kwam hij mij weer achterop gereden. Even een praatje gemaakt en toen ik mijn route vertelde zei hij dat de kans zeer groot was dat de route die ik wilde nemen nog afgesloten was omdat er nog te veel sneeuw zou liggen. Advies was dan ook om in het dorp voorafgaand aan de afslag naar die Sussenpas bij de Toerist Info na te vragen of die pas wel open zou zijn. Nou, als ik nog twee weken zou wachten dan kon ik erover heen, maar tot 25 mei was hij gesloten. En daar was ik niet op voorbereid. Zo'n alternatief had ik niet. Dus de kaart er bij gepakt en toen waren er twee opties. Een was om deels terug te rijden, en dan naar Altsteg te gaan en dan de trein te nemen of door te rijden via Interlaken, Spiez naar Kanderstegg en daar de trein te nemen. Nou, terug gaan vond ik geen optie, dus maar doorrijden. Op zo'n fietsroute (no 9) stond Interlaken 40 km. Dus die fietsroute genomen. En ik moet zeggen, hij was werkelijk prachtig. Natuurlijk het nodige klim- en daalwerk, maar die uitzichten, Fantastisch. Ik kon wel foto's blijven maken. Dit ging misschien niet zo hard als de autoweg, maar het was de hele tijd genieten. En opletten. Want het is niet overal asfalt maar soms ook losse steentjes en bochtig. Ik ga Rome niet halen met deze remblokken... Onderweg ook de eerste echte trekker tegengekomen, een jonge Slowaak die vanuit Slowakije naar Portugal fietst. Een klein stuk samen opgefietst, maar ik ging voor hem te langzaam, dus na een tijdje was hij ook weggereden. Het werd wel steeds later en een camping die ik op mijn Garmin opgezocht had, daar bleek de weg ernaar toe niet te kloppen. Op een gegeven moment bij een Tourist Info welke dicht was een lijst met logementen bekeken en een B & B opgebeld in Hondrich. Die had nog een bed over. Nu weet ik waarom, want het was binnen een 7 a 8 km een aardig stuk klimmen. En dat voor de laatste keer vandaag! Dus vannacht slaap ik in een heerlijk typisch Zwitsers huis onder een heerlijk dekbed.
En morgen een stuk met de trein en maar kijken waar we uitkomen.
Resultaat:
Gepland; 68 km
Gereden; 103 km
Gemidelde snelheid; 14,7 km/u
Geklommen; 1414 meter
Gedaald; 1069 meter
Maximum snelheid; 63 km/u
Route van Luzern naar Hondrich (bij Spiez)
Vandaag; geweldig, genoten, gewoon andere route
Ik wist niet wat ik meemaakte vanmorgen. Sinds lange tijd was de tent weer eens droog! Maar daarentegen moet ik wel eerlijk zeggen dat ik vannacht wakker ben geworden van de kou. Om toch een beetje warm te worden maar wat extra kleren op de slaapzak gelegd.
Maar een droge tent inpakken is ook wel fijn. Twee uur nadat de wekker gegaan was, stond ik weer gereed om te vertrekken na een "rustdag". Sneller lukt niet, bijna dagelijks heb ik die twee uur nodig van opstaan tot opstappen.
De geplande route zou mij naar het begin van de Sustenpas brengen welke zou leiden naar de Gotthardpas. De eerste 30 km liepen lekker vlak en met een windje in de rug vlogen die onder de wielen voorbij. Ondanks dat was het best wel mooi zo langs al die bergmeren. Maar toen begon het pas echt. Ik had in een vorig verslag al een keer geschreven dat het fietsen over de fietspaden veel mooier en landelijker is dan langs de autowegen. Zo ook nu, alleen de allereerste klim was denk ik al dik tegen de 10% aan. Dus iedere 100 meter stijg je 10 meter. Dat lijkt niet veel, maar de opritten in Ned bij viaducten zijn max 3 %! Dus ik kon meteen mijn borst nat maken. Wat ook gebeurde. En onderweg naar boven kwam ik een man op een electrische step tegen met daar vooruitlopend zijn hond aan een riem. Een tijdje later, toen ik even stond uit te rusten kwam hij mij weer achterop gereden. Even een praatje gemaakt en toen ik mijn route vertelde zei hij dat de kans zeer groot was dat de route die ik wilde nemen nog afgesloten was omdat er nog te veel sneeuw zou liggen. Advies was dan ook om in het dorp voorafgaand aan de afslag naar die Sussenpas bij de Toerist Info na te vragen of die pas wel open zou zijn. Nou, als ik nog twee weken zou wachten dan kon ik erover heen, maar tot 25 mei was hij gesloten. En daar was ik niet op voorbereid. Zo'n alternatief had ik niet. Dus de kaart er bij gepakt en toen waren er twee opties. Een was om deels terug te rijden, en dan naar Altsteg te gaan en dan de trein te nemen of door te rijden via Interlaken, Spiez naar Kanderstegg en daar de trein te nemen. Nou, terug gaan vond ik geen optie, dus maar doorrijden. Op zo'n fietsroute (no 9) stond Interlaken 40 km. Dus die fietsroute genomen. En ik moet zeggen, hij was werkelijk prachtig. Natuurlijk het nodige klim- en daalwerk, maar die uitzichten, Fantastisch. Ik kon wel foto's blijven maken. Dit ging misschien niet zo hard als de autoweg, maar het was de hele tijd genieten. En opletten. Want het is niet overal asfalt maar soms ook losse steentjes en bochtig. Ik ga Rome niet halen met deze remblokken... Onderweg ook de eerste echte trekker tegengekomen, een jonge Slowaak die vanuit Slowakije naar Portugal fietst. Een klein stuk samen opgefietst, maar ik ging voor hem te langzaam, dus na een tijdje was hij ook weggereden. Het werd wel steeds later en een camping die ik op mijn Garmin opgezocht had, daar bleek de weg ernaar toe niet te kloppen. Op een gegeven moment bij een Tourist Info welke dicht was een lijst met logementen bekeken en een B & B opgebeld in Hondrich. Die had nog een bed over. Nu weet ik waarom, want het was binnen een 7 a 8 km een aardig stuk klimmen. En dat voor de laatste keer vandaag! Dus vannacht slaap ik in een heerlijk typisch Zwitsers huis onder een heerlijk dekbed.
En morgen een stuk met de trein en maar kijken waar we uitkomen.
Resultaat:
Gepland; 68 km
Gereden; 103 km
Gemidelde snelheid; 14,7 km/u
Geklommen; 1414 meter
Gedaald; 1069 meter
Maximum snelheid; 63 km/u
Reacties (9)
17 mei 2014 16:38 | Door: HA
Hé Anton, Goed bezig jongen! En nog geen schrammen? Jammer van die dagen met nattigheid, maar dan kan het in ieder geval alleen maar beter worden. Hier is het ook best uit te houden, op m'n strandbed. Wel minder inspannend, dan wat jij allemaal doet ;-) Succes kerel!
17 mei 2014 16:51 | Door: Jacqueline
Eindelijk weer internet???
Sommigen gingen zich al zorgen maken omdat ze niks meer van je hoorden ;-)
Je hebt alweer aardig wat gezien en de foto's zijn ook mooi. Vooral die foto van die Japanners met al die parapluutjes is geweldig, laatste foto is ook een hele mooie foto, uitzicht is inderdaad prachtig wauw..
Volgende verslag is waachijnlijk je reis gedeeltelijk per trein?? Niet leuk aan de ene kant, maar is niet anders, hopelijk dat het weer nu beter is dan afgelopen dagen...
Hier is het prachtig weer en dat blijft voorlopig ook. Dus daar gaan we even van genieten, morgen komen je 2 zussen de boel hier onveilig maken, Smone neemt ze even onder handen, dus wordt gezellig haha...
Nou mannetje hoop snel weer wat te horen, wacht je verslagen weer af xxxxxx van mij.,..
17 mei 2014 17:33 | Door: Peter Moerland
Ton,
Dat wordt wennen om weer in een lux bedje te slapen.
Mooie foto’s heb je gemaakt. Ik geloof best dat het genieten is op die rustige fietsroutes.
Toen ik deze via het weerbericht hoorde dat er in de Alpen veel sneeuw was gevallenen dacht ik gelijk …. Als die Ton maar niet in de sneeuw komt te zitten… Een stukje met de trein is ook weer eens wat anders.
Gr. Peter
17 mei 2014 20:37 | Door: annette
Hallo Ton, wat fijn dat je nu mooi weer hebt ! Wat zal het heerlijk zijn geweest na een koude nacht in je tentje, een nachtje lux te hebben geslapen onder een lekker dekbed in een luxe b & b. Maar dat was puur noodzaak hé, als je geen camping kunt vinden. Mooie foto' s Ton, je kunt zien dat je nu flink moet klimmen, goed zeg! Hier in ons landje is het nu ook heerlijk zomer geworden, was genieten vandaag. We wensen je weer een goede reis, en vooral doorgaan! Grtjs Annette en Jack
17 mei 2014 21:01 | Door: polle
Dag TON,
Wat onvoorziene luxe kan zeker geen kwaad na die natte dagen.
Succes bij het komende.
Groeten
Polle
17 mei 2014 21:15 | Door: rene potasse
Hoi Ton,
Ja zo maak je wel iets mee. Het hoeft allemaal niet zo gladjes te verlopen. Een beetje improviseren is juist leuk.
mazzel Rene
17 mei 2014 21:27 | Door: Je zusje
Mooie foto's hoor!! Lekker een heerlijk dekbed en echt bed weer!! Ziet t maar als een comfort prijs...haha
17 mei 2014 21:28 | Door: Zusje
En O ja, we maken t niet onveilig hoor!!!
18 mei 2014 12:36 | Door: Edith
Ha die Ton,
soms zit het dus mee en soms zit het tegen. Al kom je dan dus onverwacht op plekken die je van te voren niet zelf bedacht hebt. En juist dat zijn vaak leuke momenten.
Frank kan helaas niet reageren. Frank kan niet bij zijn mail in Verweggistan dus ik hou hem op de hoogte via de Satelliettelefoon. Het gekke is dat hij af en toe wel op FB kan dus misschien dat het hem een keer lukt om via daar een berichtje te plaatsen. In ieder geval de hartelijke groeten van hem. En fietse dan maar weer he?
Groetjes Edith